Awala-Yalimapo-Mana-Cayenne en Saint-Laurent

Terug van een deugddoende trip naar Frans-Guyana. Maandag vertrokken we (Leen, Joan en Fre) met ons vertrouwde taxibusje naar Albina. De overtocht over de Maroni (grens Sur/F.-Guyana) verliep rustig en meteen werden we gebracht tot bij de toeristische dienst. We hadden beleg meegenomen uit Paramaribo maar waren ons brood vergeten. Geen nood, binnen de kortste keren hadden we overheerlijk stokbrood en chocoladebroodjes. Na een gezellige pic-nic namen we positie in om liftend naar Awala-Yalimapo te gaan. We hadden duidelijk minder geluk dan de vorige keer. Na een uur gingen we schuilen tegen de felle zon bij een Taxaco-station. De airco en het ijsje zorgden voor een welkome afkoeling. De tweede poging verliep iets vlotter. Eerst vroegen heel wat chauffeurs geld (vooral de creolen en de boslandcreolen) maar later bracht een Franse dame ons een heel stuk dichterbij. Vervolgens vonden we een chauffeur die ons tegen een redelijke prijs tot bij de Indianen zou brengen. Joan kon vooraan zitten en wij gingen in de laadbak. Awala en Yalimapo zijn gefusioneerde Indianendorpjes aan de kust in Frans-Guyana. We logeerden er in strohut die als Gîtes de France erkend is, ‘Chez Judith et Denis’. Het zwemmen in de Oceaan was heel leuk omdat de onderstroom je een stukje de zee in sleurt en vervolgens gooien grotere golven je terug op het strand. ’s Avonds hadden we nog meer geluk. Er kwamen ‘ledderback’schildpadden nesten, de grootste soort zeeschildpadden (+2meter). Het leggen van de tientallen eieren hebben we van dichtbij gevolgd. Op de terugweg zagen we wel 20 pasgeboren schildpadden die zich een weg baanden naar het ruime sop (jammer dat grote vissen ze ook opgemerkt hadden en één voor één opslokten). Dinsdag gingen we de uitdaging aan om liftend Cayenne te bereiken. Na enkele korte ritten deden we de laatste 200 km in een vrachtwagen. Joan en Leen voorin en Fré in de bak (over comfort geen klagen maar de zon is tussen 12 en 14u moordend). Toen we Cayenne bereikt hadden waren we wel tevreden met onze prestatie. De Brazilianen die in Cayenne wonen waren ook tevreden, dan wel met de overwinning van Brazilië tegen Croatië. Een heus volksfeest barste los in de Avenue du Général de Gaulle. Rijdend, toeterend, dansend in pick-ups, zittend op daken van gewone peugeot’jes lieten de Brazilianen zich zien in een ware carnavalsfeer. Na heerlijk eten, drinken en slapen verlieten we Cayenne. Woensdag keerden we terug naar Saint-Laurent met een taxibusje. We gingen nog maar eens lekker eten, dit keer op een boot, ‘La Goelette’ (Balaté plage), en bleven overnachten in ons vertrouwde hotel met zwembad. Donderdag kwam de bootsman ons afhalen waar we gestart waren, kort na de middag. We genoten nog van een terrasje en van stokbrood met Camembert. In Albina kwam Sunil ons afhalen en in de late namiddag waren we terug in Paramaribo.