Plantage Toledo

Zondagmorgen vertrokken we opnieuw voor zonsopgang om buiten de stad te gaan. Jolanda (directrice van de Kangoeroeschool) had ons eerder uitgenodigd om mee te gaan naar de plantage van haar ‘schoon’familie. Met onze Yamamoto reden we naar Jolanda en Vivian om vlug over te stappen in een busje. In Paramaribo pikten we hier en daar nog wat mensen op. Onderweg naar Paranam, waar de bootsman ons opwachtte, ontdekten we dat er nog heel wat mensen mee gingen. Uiteindelijk stapten we met 22 mensen in de boot, jong en oud. Langs de Surinamerivier zagen we vooral groen (oude plantages) en enkele zandzuigers (boten). Plantage Toledo is niet meer dan een prachtig stukje regenwoud aan de oever van de Surinamerivier. Er staat een pover huisje die de familie Hokstam in kleine beetjes wil omtoveren tot een vakantieverblijf. Vroeger was het een suikerrietplantage. De grootouders namen ons mee het bos in en vertelden uitvoerig over de flora en hun nostalgisch gevoel bij het bezoek van de plantage. Na lekker te eten namen we het bootje richting ‘Overbridge’. Dit is een vakantieoord aan de andere oever van de rivier. Mensen kunnen er heerlijk baden in een tropische omgeving. Rond 15 uur kregen we een stortbui over ons heen wat voor een goeie afkoeling zorgde. Bij opklaring keerden we terug naar de plantage om er nog een uurtje te vertoeven voor de terugreis. Het bootje werd volgepropt met groente en fruit uit het bos en prachtige bloemen. Er waren genoeg bananen, cacao en allerlei bladgroen om te delen met de 20 mensen die samen met ons genoten van een zondagje uit.