Frans Guyana

Woensdag vertrokken we nog voor zonsopgang om een bus(je) te nemen richting Albina. We zaten om 6.30u al op het busje maar het vertrok pas wanneer er voldoende passagiers waren en het werd 7.35u toen we met 3 medereizigers vertrokken. Albina ligt aan de Marrowijnerivier die de grens vormt tussen Suriname en Frans Guyana. Het zou een busrit worden van zo’n 3 uurtjes. Na ongeveer één uur te rijden hadden we lekke band. De oorzaak is niet ver te zoeken als je weet dat de weg (east-west verbinding) in een rampzalige toestand is. Ongeveer een uur later was er politiecontrole. Die mannen stonden er samen met enkele militairen om illegalen het land uit te zetten. Verder verliep de rit vlot. In Albina aangekomen namen we onmiddellijk een korjaal om de rivier over te steken. De overtocht nam slechts 10 min in.
De overkant verraste ons! Plots waren we in Europa (Frans Guyana is nog steeds een departement van Frankrijk). We waren verbaasd over de prijzen. Plots betaalden we opnieuw met Euro’s en de prijzen zijn dezelfde als in Frankrijk. We begrepen waarom we, op uitzondering van een Surinaamse dame die in Frans Guyana ‘zaken’ doet, alléén de rivier overstaken. De Marrowijnerivier haar oevers grenzen aan een andere wereld. Wel waren we blij met het Franse stokbrood, lekkere kazen en “Belgische bieren van ’t vat”. Buiten alle verwachtingen exporteert interbrew vaten Leffe blond, Stella Artois en Hoegaarden naar het Zuid-Amerikaanse deel van Frankrijk. Enkel jammer dat ze geen Marie-Jeannes exporteren naar hier om de bediening en de prijzen te verbeteren. In Frans Guyana rijd je rechts, in Suriname vlam je links. We genoten van de rust en de gezelligheid. Na een nachtje slapen in een eenvoudig hotel aan minder eenvoudig tarief deden we opnieuw de oversteek naar het levendige Suriname. We keerden terug met de bus van het ‘Nationaal vervoer bedrijf’, een avontuur op zich. Ons buskaartje was 6x goedkoper dan wat we betaalden met het particuliere busje (nl. 4.50 SRD = 1.30 euro/persoon). Leuke sfeer maar het was ook 6x meer door elkaar geschud worden op de terugreis die ook een uur langer duurde.
Frans Guyana heeft meer te bieden. Bij een eventueel volgend bezoek moeten we de lanceringbasis van Kourou en Cayenne zeker eens bezoeken. Wij verbleven aan de marrowijnerivier (grens) te St.-Laurent-du-maroni (245 km van Cayenne).