vast telefoonnummer

We hebben een vaste telefoon. Mensen die ons willen bellen zullen dus goedkoper gediend zijn. Ons nummer zetten we niet op deze site. Wil je ons telefoonnummer vraag het aan mama/papa van Leen, Pieter Cot., Xavier C., Marlies of aan Luc V. (broer Fré). Mensen die ons via de pc willen bellen zullen heel goedkoop gediend zijn. Denk aan het tijdsverschil en bel ’n keertje hé.

Laatste vakantieweek!

Hier staat het schooljaar voor de deur. Leen is reeds begonnen op school met een voorbereidingsweek. Samen met de collega's woont ze vergaderingen bij om op maandag 3 oktober een vlotte start te maken. Leen zal leidster zijn bij de vijfjarigen en kan alvast haar klasje een beetje inrichten (met minder materiaal dan in ons belgenlandje). Vandaag kozen de juffen stof voor het nieuwe uniform waarmee ze straks kunnen pronken. Momenteel zijn er 19 kindjes ingeschreven in Leen haar klasje. De schooldirectie kiest ervoor om een maximum van 25 kindjes te garanderen.

Klimaat en tijdsverschil België-Suriname

Beste Belgen

als het in België 12.00 u is dan is het in Suriname 7.00 u, vijf uur verschil dus. België leeft 5 u voor ten opzichte van Suriname, hoe kon het ook anders? Als u wil telefoneren gelieve hier rekening mee te houden.
Het is hier overdag zo'n 35 graden, 's nachts koelt het een beetje af (we hebben dan 25-28 graden). Momenteel is hier de droge tijd. In oktober zou het nog iets warmer moeten worden zeggen ze hier. In de regentijd is de warmte meer te verdragen, zo'n 26 graden.

Overbridge

Alternatief voor een prachtig strand. Deze badplaats hebben ze aangelegd aan de Surinamerivier.

Een frisse duik in de Surinamerivier

Plantage Toledo

Zondagmorgen vertrokken we opnieuw voor zonsopgang om buiten de stad te gaan. Jolanda (directrice van de Kangoeroeschool) had ons eerder uitgenodigd om mee te gaan naar de plantage van haar ‘schoon’familie. Met onze Yamamoto reden we naar Jolanda en Vivian om vlug over te stappen in een busje. In Paramaribo pikten we hier en daar nog wat mensen op. Onderweg naar Paranam, waar de bootsman ons opwachtte, ontdekten we dat er nog heel wat mensen mee gingen. Uiteindelijk stapten we met 22 mensen in de boot, jong en oud. Langs de Surinamerivier zagen we vooral groen (oude plantages) en enkele zandzuigers (boten). Plantage Toledo is niet meer dan een prachtig stukje regenwoud aan de oever van de Surinamerivier. Er staat een pover huisje die de familie Hokstam in kleine beetjes wil omtoveren tot een vakantieverblijf. Vroeger was het een suikerrietplantage. De grootouders namen ons mee het bos in en vertelden uitvoerig over de flora en hun nostalgisch gevoel bij het bezoek van de plantage. Na lekker te eten namen we het bootje richting ‘Overbridge’. Dit is een vakantieoord aan de andere oever van de rivier. Mensen kunnen er heerlijk baden in een tropische omgeving. Rond 15 uur kregen we een stortbui over ons heen wat voor een goeie afkoeling zorgde. Bij opklaring keerden we terug naar de plantage om er nog een uurtje te vertoeven voor de terugreis. Het bootje werd volgepropt met groente en fruit uit het bos en prachtige bloemen. Er waren genoeg bananen, cacao en allerlei bladgroen om te delen met de 20 mensen die samen met ons genoten van een zondagje uit.

Markt te Saint-Laurent

Let op de nummerplaat

Leguanen te koop

Dit is een beschermde diersoort. Normaalgezien mogen ze de leguanen niet verkopen maar wij zagen ze liggen op de markt van Saint-Laurent du Maroni.

Santé

Leffe blond, Hoegaarden en Stella van 't vat in Frans-Guyana

Frans Guyana

Woensdag vertrokken we nog voor zonsopgang om een bus(je) te nemen richting Albina. We zaten om 6.30u al op het busje maar het vertrok pas wanneer er voldoende passagiers waren en het werd 7.35u toen we met 3 medereizigers vertrokken. Albina ligt aan de Marrowijnerivier die de grens vormt tussen Suriname en Frans Guyana. Het zou een busrit worden van zo’n 3 uurtjes. Na ongeveer één uur te rijden hadden we lekke band. De oorzaak is niet ver te zoeken als je weet dat de weg (east-west verbinding) in een rampzalige toestand is. Ongeveer een uur later was er politiecontrole. Die mannen stonden er samen met enkele militairen om illegalen het land uit te zetten. Verder verliep de rit vlot. In Albina aangekomen namen we onmiddellijk een korjaal om de rivier over te steken. De overtocht nam slechts 10 min in.
De overkant verraste ons! Plots waren we in Europa (Frans Guyana is nog steeds een departement van Frankrijk). We waren verbaasd over de prijzen. Plots betaalden we opnieuw met Euro’s en de prijzen zijn dezelfde als in Frankrijk. We begrepen waarom we, op uitzondering van een Surinaamse dame die in Frans Guyana ‘zaken’ doet, alléén de rivier overstaken. De Marrowijnerivier haar oevers grenzen aan een andere wereld. Wel waren we blij met het Franse stokbrood, lekkere kazen en “Belgische bieren van ’t vat”. Buiten alle verwachtingen exporteert interbrew vaten Leffe blond, Stella Artois en Hoegaarden naar het Zuid-Amerikaanse deel van Frankrijk. Enkel jammer dat ze geen Marie-Jeannes exporteren naar hier om de bediening en de prijzen te verbeteren. In Frans Guyana rijd je rechts, in Suriname vlam je links. We genoten van de rust en de gezelligheid. Na een nachtje slapen in een eenvoudig hotel aan minder eenvoudig tarief deden we opnieuw de oversteek naar het levendige Suriname. We keerden terug met de bus van het ‘Nationaal vervoer bedrijf’, een avontuur op zich. Ons buskaartje was 6x goedkoper dan wat we betaalden met het particuliere busje (nl. 4.50 SRD = 1.30 euro/persoon). Leuke sfeer maar het was ook 6x meer door elkaar geschud worden op de terugreis die ook een uur langer duurde.
Frans Guyana heeft meer te bieden. Bij een eventueel volgend bezoek moeten we de lanceringbasis van Kourou en Cayenne zeker eens bezoeken. Wij verbleven aan de marrowijnerivier (grens) te St.-Laurent-du-maroni (245 km van Cayenne).

De salon

De keuken

keuken, eetkamer en salon

Onze koele slaapkamer

Wijdenboschbrug over Surinamerivier

Over deze 'bult' tuften we met ons gloednieuw moteurke richting Commewijne-plantages

Kreek Zanderij 1

Naast deze kreek 'Zanderij1' zijn er hier nog enkele kreken waar de Surinamers hun zondag vertoeven. Deze kreek zou een minder druk bezochte zijn, alhoewel... Mensen passeren hier hun hele zondag samen met de familie, hun bbq-stel en een bus vol kinderen van alle soorten.

Van plantage peperpot op weg naar de weg

Weekendtrip met de yamamoto

Zaterdag reden we met onze Yamamoto naar Commewijne. Dit is het gebied aan de overkant van de Surinamerivier. Om er te geraken tuften we over de 55 meter hoge Wijdenboschbrug. Even dachten we dat we er niet zouden over geraken. Met z’n tweeën op een pas nieuwe brommer was meteen een kwaliteitscontrole. Een groene, tropische omgeving waar de plantages netjes aan elkaar grenzen. Hier en daar tref je er nog een oude fabriek aan waar suikerriet, koffie, cacao… verwerkt werden. Zo bezochten we Mariënburg, van suikerriet tot alcohol, jammer genoeg gesloten en in verval sedert 1985. De koffie- en cacaoplantages daarentegen zijn wel nog actief. Onderweg passeerden we ook een kindertehuis waar we links en rechts bijna identieke woonvleugels zagen met linksboven een mooi bordje ‘meisjes’ en aan de andere kant al even netjes ‘jongens’. Omwille van de taal vergeten we soms hoe ver we van huis zijn tot op zo’n moment natuurlijk. Totaal afgelegde route: 100 km.
Zondag draaiden we onze Yamamoto warm richting Zanderij. In Zanderij heb je het internationaal vliegveld maar er is ook een mooie kreek in de buurt waar de Surinamers een ‘lekker zondagje uit’ doen. Om er te komen reden we eerst via de verkeerde weg die af en toe geen weg meer was. Wel hadden we een prachtige omgeving en uiteindelijk konden we genieten van een verfrissing in de kreek. Totaal afgelegde route: 120 km.

Allo België

Leve de vakantie...die ook hier bijna gedaan is.

Einde vakantieopvang

Sfeerbeeldje tijdens de optredentjes op de laatste dag van de vakantieopvang.

oliecrisis

Suriname maakt slechte tijden door. De brandstofprijzen aan de pomp zijn met 100% verhoogd. Hier werd vroeger veel van de prijs gesubsidieerd door de Surinaamse overheid maar deze kan de verhogingen op de wereldmarkt niet meer aan. Een enorme crisis voor de burgers want het merendeel van de mensen is hier afhankelijk van openbaar vervoer. De prijzen voor een buskaartje zijn ook 100% de lucht ingegaan, een ramp voor velen. De mensen die in het binnenland wonen kunnen zich enkel met de boot verplaatsen, wat een onbetaalbare zaak is. Het land is in crisis, de kranten staan er vol van, het radio- en TV nieuws telt maar 1 onderwerp. Een algemene staking dreigt elk moment afgekondigd te worden …

Fre en Leen, Paramaribo, wordt vervolgd

We zijn mobiel

Zie hier ons superefficiënt voertuig! we kunnen ons vlugger verplaatsen in de stad dan met de auto. Let op het detail foto! Het betreft hier een Yamamoto, 3 versnellingen aan de voet, met alarm en goed verzekerd.
ps: de knalgele helm kregen we er gratis bij

Afspraak Learn-project

Vandaag waren we op het ministerie van onderwijs en volksontwikkeling bij de mensen van het Learn-project van VVOB (Belgische ontwikkelingssamenwerking). Naast vaste medewerkers die hier meerdere jaren aan de slag zijn mag ik(Fre) enkele losse opdrachten uitvoeren. Ik kan een laptop ter beschikking krijgen en werk in een koele ruimte op het ministerie. Het ziet er geweldig interessant uit om VVOB wat beter te leren kennen en we zitten hier natuurlijk ook aan de basis van de onderwijsvernieuwingen die Suriname wil realiseren.
Concrete afspraken over wanneer en hoe gebeuren eerstvolgende dagen.
Deze namiddag gingen we ook weer voor de kindjes zorgen, deze keer gingen we samen zwemmen. 't Ja, wat doet een mens op een veel te warme werkdag om de namiddag te passeren in een tropisch landje?

Fre en Leen

De Lijn

Zo zien de lijnbussen eruit. Deze werd prive afgehuurd voor de uitstap met de vakantieopvang. Bovendien is dit busje goed onderhouden in vergelijking met de meeste stadsbussen. Ze plooien er zo'n 35 mensen in!

sfeerbeeldje

Op school tijdens vakantie

Geslaagde zoektocht

We hebben een huis gevonden! Na enkele krotten te zien waren we opgelucht om een mooi huis te vinden in de buurt van de school. Het is een alleenstaand huis met twee slaapkamers, waarvan 1 met airco. Er is een grote woonkamer bestaande uit zithoek en eetplaats en de woonkamer loopt over in de keuken. Het geeft ons wel ruimtegevoel. Voor en achter het huis zijn grote afdaken, ideaal voor de hangmat. Er is wel wat wind te voelen. Het huis ligt in een rustige buurt waar we hopelijk vlug alle buren leren kennen. Het adres zullen we niet op deze site publiceren, ook foto’s van het huis aan de straatkant zetten we beter niet op deze publieke pagina. Het adres geven we door aan pa en ma Leen, Luc, Marlies en Pieter C.
Vrijdag nemen we onze intrek in de nieuwe woonst.
Ander groot nieuws: vanaf woensdag zijn we mobiel! Wat of hoe zien jullie binnenkort op deze site.
Vandaag gingen we op daguitstap met de vakantieopvang van de kangoeroeschool naar het enige echte speelparadijs van Suriname (ballenbad, speeltuin, trampoline, videogames, springkasteel en een cafetaria).
Morgen afspraak bij het MINOV (ministerie van onderwijsvoorzieningen). Belangrijke dag want het LEARNproject van VVOB is gehuisvest bij het Ministerie van onderwijs.
Vele groeten vanuit het intussen wat afkoelende Suriname, blij dat het even wat bewolkt is.

Onze school

stoere gasten

Eerste foto

Met onze fietsen in de palmentuin, stadspark paramaribo

'Onze' kindjes

We speelden 'Mens erger je niet'

tel 00597 8681953 = gsm Leen en Fre

Hoi

we zijn dus bereikbaar op bovenstaand nummer. Let wel, dit is ons GSM-nummer en de kosten kunnen oplopen he. We willen vooral niet dat jullie een Leffe in de kijkuit zouden moeten laten.
Het doet deugd om jullie comments te lezen op de site. We vonden intussen een betere internetservice (sneller en goedkoper).
Straks bezoeken we het kleuterschooltje waar we zullen werken. We kijken ook uit in diezelfde buurt om een huis te huren. Vandaag kochten we een 2persoonshangmat wat hier geen overbodige luxe is ('t ja, we moeten toch het 5de, 6de en 7de lesuur met iets vullen he). Voor de mensen die graag op bezoek komen zijn we nu al voorbereidingen aan het treffen, we bezoeken de goedkoopste cafeetjes, restaurantjes en informeren naar de prijzen in de hotels.
Misschien hebben we over enkele weken een huis dat plaats genoeg biedt om gasten te ontvangen.
Straks kijken we ook verder uit naar een fiets (ze vragen ons te veel omdat we witte bonen zijn en omdat de euro hier erg populair is).

Vele lieve groeten
Leen en Fre

Bruine soep met witte bonen

Hoi thuisfront

We hebben het hier niet over de heerlijke Surinaamse keuken, wel over ons gevoel tussen een mengelmoes van rassen en stammen. Het heeft wel iets om mensen te ontmoeten van allerlei afkomsten en ze begrijpen toch allen nederlands.
Goed aangekomen, we wonen tijdelijk in het huisje waar Leen logeerde toen ze hier reeds stage liep. Onze verhuurders/buren zijn heel lief. Het huis is ook in een goeie buurt gelegen (de betere wijk van Paramaribo).
We gingen reeds op zoek naar goedkope Parbo's (bier), Caipirinia's, een fiets, prijzen van tweedehandswagens (brandstof nog geen 0.50euro/liter), huis,... Goed bezig dus. We moeten wel nog even wennen aan het klimaat en tijdens de middaguurtjes doen we het wat rustig aan.
Ook het soms ongestructureerde leven hier vraagt wat flexibiliteit maar we worden het vlug gewoon.
Gisteren gingen we al even zwemmen in het zwembad van het luxehotel bij uitstek te Paramaribo (het voordeel van witte boon te zijn).
Het is niet evident om hier gebruik te maken van het internet, de computers zijn erg traag, we deden al pogingen om iets op onze site te zetten maar werden telkens verrast over onze beschikbare tijd die te miniem bleek te zijn.
We doen ons best om toch regelmatig nieuws aan het thuisfront te richten en liefst met wat fotomateriaal erbij.

Groeten Leen en fre