Deel II: familiebezoek

Zaterdag trokken we de stad in. In de namiddag gingen we kijken naar de ‘wandelmars’, een vierdaagse stoet waar allerlei verenigingen in meestappen, meezingen en -swingen. Het thema was ‘Een goed gezin is het begin’. Na een bezoekje bij mevrouw Inge gingen we ‘op z’n Surinaams’ eten in Hermitage Mall. Zondag nam huisbaas Nal ons mee voor een boottochtje op de Surinamerivier en de Commewijnerivier. Achter heel wat opspattend water kwam plantage Frederiksdorp in zicht waar we konden drogen tijdens de koffie. De terugreis verliep een stuk rustiger. ’s Avonds genoten we van o.a.‘pikante Lu(l)nd’, een gerecht die de Chinezen moeilijk kunnen uitspreken. Maandag huurden we een minibusje en reden naar Commewijne. De Roti viel in de smaak. In de namiddag bezochten we het kindertehuis ‘Leliëndaal’ en het openluchtmuseum Nieuw Amsterdam. ’s Avonds gingen we eten bij Dette. Dinsdag vertrokken we op avontuur richting Babunsanti waar de zeeschildpadden aan land komen. Na een opnieuw natte boottocht arriveerden we aan het strand waar we genoten van een kampvuur. Rond 22u gingen we op zoek naar de ‘zeemonsters’. Een pikdonkere avond maakte het des te spannender. Na een flink stuk stappen zagen we de ene schildpad na de andere. Vooral het proces van ‘nesten’ en eieren leggen was alweer de moeite waard om van dichtbij te aanschouwen. Woensdag brachten we een kort bezoekje in het Indianendorp Galibi. Vervolgens staken we de rivier schuin over en meerden aan in Frans-Guyana. We genoten er vooral van de heerlijk Franse keuken en van een nachtje *** hotel. Donderdag hadden we een boot gecharterd om de oversteek te maken back to Albina (Suriname). ’s Avonds gingen we lekker eten in Dumpling. Na een stadsbezoekje om nog wat souvenirs te kopen gingen we vrijdag de 1800 hectaren grote bananenplantage ‘Surland’ bezoeken. Een mooie afsluiter voor een reis door ‘het land van de bananen’.

En nu is het bijna zover…na een prachtig geslaagde vakantie in het mooie, maar ook soms sterk confronterend Suriname, nemen wij met pijn in het hart afscheid. Het is goed geweest… Fre en Leen brachten ons op onnoemelijk veel leuke plekjes. We kunnen ze niet genoeg bedanken voor zoveel gastvrijheid.
Nu enkel nog uitzien naar hun terugkeer op 25 juni.
Dikke knuffel van ons allen : Agnes, nonkel Georges, tante Rita, papa Georges en mama Anita.