reisverslag deel II

Op 28 december vertrokken we opnieuw met de duim. Onze bestemming was Kourou omdat we er de volgende dag het ESA Space Centrum konden bezoeken (na reservatie te Cayenne). Na nog geen uur werden we met een mega 4x4 afgezet in het centrum van Kourou. We hadden er goedkoop en goed logement vlakbij de zee. Heerlijk om nog eens met de voeten in het water te wandelen langs de zeelijn. Het avondmaal werd een typisch Marokkaans gerecht op een al even typisch ingericht terrasje (tente Herbiërs- al zo ééntje opgezet in Merkenveld). Op 29 december werden we dus verwacht om 12.45u voor een rondleiding op de ESA (European Space Agency), lanceringbasis van de Ariane 1-5. Het werd een ruim opgevat bezoek per autocar waarbij we verschillende gebouwen te zien kregen (administratie, installatie van satelliet, eindassemblage van de Ariane, lanceringscentrum-controlezaal) en natuurlijk de lanceringinstallaties. Pas om 16u konden we verder en werd het spannend om terug in Saint-Laurent te geraken. Toch waren we na drie ritten al om 20u terug aan de Surinaamse grens. We logeerden er nog één nachtje en gingen nog eens lekker Europees eten. Op 30 december zijn we opnieuw Suriname binnengetreden (officieel ingestempeld) en mogen we nog 6 maanden blijven. We waren mooi op tijd aan de halte van de staatsbus. Dit keer hadden we ons voorgenomen deel te nemen aan de bestorming. Ons plan: terwijl Leen via de deur opstapt zou Fré reeds bagage op het dak vastbinden. De realiteit: de bus nadert, terwijl de bus nog vol zit en nog niet helemaal stilstaat bestormen enkele mensen de bus, anderen gooien intussen bagage door de ramen naar binnen om zetels te bezetten, de bus stopt, enkele mensen kruipen door de ramen, de mensen op de bus moeten wachten want iedereen stapt op en verovert een zetel, Leen is aan de derde laatste rij – 2 zetels – Fré door het raam naar binnen – bagage op de zetels en gaan zitten, verovering geslaagd! Na deze manier van de staatsbus nemen moet je ook nog eens drie en een half uur door elkaar geschud worden. We beseften dat de rustvakantie gedaan was en dat we terug waren in Suriname, Switi Sranan maar dan wel met veel bambang!