Wintertijd / Surinaamse tijd

Vanaf vandaag wordt het tijdsverschil kleiner... Als u de klok in de juiste richting hebt gedraaid, nl. 1 uurtje terug in de tijd dan is het verschil met de Surinaamse tijd nog maar 4 uur. Wanneer zijn wij te bereiken? Thuis? De laatste weken wordt het voor ons steeds drukker en zijn we overdag niet op regelmatige uren thuis. Meestal zijn we er wel tussen 18.00- 19.30 u + 4 u = tussen 22.00 en 23.30u Belgische tijd. We staan op rond 6.15u en vertrekken om 7.00u om onze dagtaak te starten. Een goeiemorgen kan ons dus op werkdagen gewenst worden tussen 10.00-11.00u Belgische tijd.
Watch your time!

Geniet van vakantie!

Vandaag start de herfstvakantie voor de Belgische kinderen en leerkrachten. Hier in Suriname moeten ze doorgaan tot aan de Kerstvakantie. Het schooljaar is wel later begonnen (3 oktober), toch bijna 3 maanden tot de eerste vakantie. Geniet van de aangekondigde zonnige dagen en van de kleine dingen des levens!

Leen en Fré

Hond met identiteitscrisis

Onze hond

Zwarte teef

We kregen vandaag een hond. Het beest was al bijna een week bij kennissen die zelf 3 honden hebben (kwam daar plots binnegestapt). Aangezien bijna iedereen hier een waakhond heeft op zijn erf en wij nog niet, kregen we hem cadeau. Het is een jong beest (ongeveer 6 maand oud) en zal nog serieus groeien. Het is echt een lieve hond. We zoeken nog een naam. Alle tips zijn welkom (had het een mannetje geweest vonden we 'Warre' wel goed klinken ...) .

VliegTUIG 'Gum Air'

Hier was er nog één plaatsje vrij. Niet iedereen staat te springen om met zo'n ding van de grond te gaan. We leven maar één keer en nog steeds...

Wijdenboschbrug te Paramaribo

Hier een luchtplaatje van de beruchte brug die de stad Paramaribo verbindt met Commewijne (oude platages en stadsuitbreiding voor wie de brug elke dag ziet zitten).

Regenwoud mondiaal goud!

Weekend 22-23 oktober : Domburg en Paranam

Domburg is een rustig plaatsje aan de oever van de Surinamerivier op zo’n 30 km buiten de stad. Je kan er genieten van een drankje of een Surinaamse maaltijd in een schaduwplekje met zicht tot de Wijdenboschbrug van Paramaribo. We zouden er de rivier oversteken met de brommer mee op een korjaal (klein bootje, zie foto). Omdat het eb was kon de brommer niet mee en zijn we ook niet overgestoken. Aan de overkant ligt een grote sinaasappelplantage, misschien voor een volgende keer. We reden dan maar door tot Paranam. In Paranam is niet veel meer te zien dan en groot bauxietbedrijf. We reden tot in de ‘staff village’ waar een mooi zwembad is voor het management. Na wat onderhandelen (= de portier wat geld toestoppen) konden we er heerlijk genieten van een lekkere duik en een frisse douche. Onze aanwezigheid verdubbelde het aantal aanwezigen. Op de terugweg kochten we een drankje in een barrak die het buurtwinkeltje van Paranam voorstelde. We werden er een bezienswaardigheid voor een groepje kinderen uit de buurt die precies als mieren op ons afkwamen. Ze brabbelden wat tegen ons maar waren te verlegen om gewoon Nederlands te spreken zoals ze het op school ‘leren’. Op zo’n momenten zouden wij enkele woorden Sranan moeten kennen. ’s Avonds gingen we naar een discotheek in de stad. We stelden vast dat deze pas tot leven komt na 1u en bleven niet langer. Bij een volgend bezoek moeten we echt op het nachtleven ingesteld zijn. Zondag Josdag… om gezellig thuis te relaxen, tijd te nemen om foto’s en verslaggeving op de site te zetten en om aapjes te zoeken.

Donderdag start hier op het jaarbeursterrein het 4-daags ‘Rain forest kunst festival’met als slagzin ‘regenwoud is mondiaal goud !’ Naast een rain forest beurs en kunstexpo zijn er allerlei optredens op diverse podia. Het festival wil het bewustzijn met betrekking tot het behoud van het tropisch regenwoud prikkelen. Verslag volgt.

Domburg

Verrassing uit / in de lucht

Vrijdag 21 oktober

Leen was net terug van school toen onze GSM rinkelde. Eerder deze week ging Fré op bezoek in een schooltje van het project. Toen was ook een Belgische professor van Leuven mee omdat ze deel uitmaakt van de adviesgroep rond het ontwikkelingsproject. Die dame verbleef deze week met haar man en dochter te Paramaribo en wou haar verblijf afronden met een vlucht van een uurtje over Paramaribo en omgeving (omgeving = zee en woud). Aangezien het kleinste chartervliegtuigje voor 5 passagiers is waren er twee plaatsen vrij. Ze nodigde Hans uit van het project en hij kon nog één persoon meenemen. Omdat een aantal mensen onbereikbaar waren en ook omdat er enkele schrik hadden viel het geluk in Fré z’n handen. Het werd een hobbelig vluchtje maar we bereikten toch een straal van zo’n 60 km rond Paramaribo. Prachtig om de stad als een eiland tussen de Oceaan en het regenwoud te situeren. Meer moest er die namiddag echt niet uit de lucht vallen!
(alhoewel, misschien moest Leen als handbagage meekunnen)

’s Avonds waren we samen uitgenodigd op een ‘Bigi Jari’ van een kindje uit Leen haar klas
Het feest ging door op een speeltuin met zwembad.
(Bigi Jari = om de 5 jaar wordt en extra groot verjaardagsfeest gehouden in Suriname. Goeie zaak want de kindjes van Leen haar klas worden allemaal 5 dit schooljaar).

International airport 'Zanderij'

hutjes

kleurrijk regenwoud

Paramaribo - rand

Switi Suriname

Kinderen van de tweede klas, Fré's proefkonijnen

Ministerie van onderwijs

Internet thuis

We staan on-line in verbinding vanuit onze woonkamer. Indien onze telefoonlijn bezet is heeft dit er iets mee te maken... blijven proberen!

Weekendverslag plantage ‘waterkant’ en ‘Puerto Allegre’.

Vrijdagavond waren we uitgenodigd bij Vlaamse stagiaires criminologie op een BBQ.
Het werd een gezellig boeltje samen met enkele Vlamingen van het Learnproject en een aantal Surinaamse gasten. Er lopen ook Hollanders stage en er waren er twee van de partij.
Zaterdag hadden we om 7u afspraak op school om met het hele team een uitje te maken. Jolanda (directie) meent het goed met haar school en nam het initiatief om aan teambuilding te gaan doen. De juffen kregen het systeem van het Onze-lieve-vrouwecollege van Oostende op hun boterham. Er wordt in de toekomst een uur afgesproken dat de bus begint te rijden…. We vertrokken om 7.55u en moesten toch nog eens terugkeren om nog een juf op te halen die via de gsm liet weten dat ze ook nog mee wou. ‘Villa kakelbond’ reed uit, die juffen zijn erger dan de kleuters, om hoofdpijn van te krijgen. En dat na een korte nacht. Na ongeveer een uurtje rijden kwamen we aan bij plantage ‘Waterkant’. Het is een nieuw aangelegd recreatieoord waar je rustig kan genieten van de natuur aan de oever van de Surinamerivier. Er werd hoofdzakelijk vergaderd maar er was ook tijd voorzien om lekker te eten, te rusten in onze hangmatten, te baden in de rivier, te kijken naar aapjes, … (it ’s weekend, en de Surinamers doen het je beseffen). In de namiddag meerde een bootje aan met enkele kennissen van Jolanda. Toevallig waren daar twee kindjes bij waar wij soms voor zorgen. Ze waren blij om samen met ons te ravotten in het water. Rond 19u waren we moe maar voldaan terug op school. We gingen nog een hapje eten en daarna vielen we als bakstenen in slaap. Zondag hielden we echt rustdag. Na lang slapen gingen we even richting ‘Puerto Allegre’, een Braziliaans restaurant-bar-zwembad waar we nog even met het Portugees geconfronteerd werden. Ze hadden er uiteraard caipirinia en zelfs Braziliaanse Skoll (pils). In feite zaten we op een zondagse ontmoetingsplaats van de Brazilianen die zich hier in Suriname hebben gevestigd. Best gezellig! Daarna zouden we zwemmen in een hotel daar in de buurt maar ze proberen munt uit ons wit vel te slaan. Wij hebben taai vel en gingen gewoon in ons vertrouwde zwembad zwemmen voor een derde van de prijs. Voor het resterende bedrag konden we ’s avonds genieten in de pizzahut.

Plantage Waterkant

Allen welkom!

Kennissen op de Surinamerivier

Leen bij kreek

Probeer de maan aan te raken

“Probeer de maan aan te raken. Als je de maan niet bereikt, beland je op een ster”!

Vanuit deze overtuiging vertrokken we, niet goed wetend waar we zouden belanden. Nu we beiden aan de slag zijn weten we dat de maan veraf is maar de sterren schitteren hier aan de hemel. Dreigen we van een ster af te glijden dan reiken we opnieuw naar de maan, sterren genoeg maar deze zie je pas echt goed wanneer je het overbelichte België verlaat.

Meer info over Fré z’n ster bij Pieter C en Silvie, Ann Bl en Demba, Luc V. en Cindy, Marlies C. en Steven, X4, ma en pa Leen

Kleuters aan het werk

Op school maken de kleuters van juf Leen er werk van om de eigen klas decoratief in te richten. Er werd een poppenkast geschilderd waar ze zelf creatief gebruik kunnen van maken. Zaterdag volgt er een uitstap met het schoolteam. We trekken weg van de stad om aan teambuilding te doen (Fré mag mee om de building wat in het oog te houden en om gevaarlijke beesten te verjagen). Verder zijn we druk bezig met datgene waarvoor we uiteindelijk naar hier gekomen zijn. Het blijft spannend en vooral vernieuwend…. (zie: probeer de maan aan te raken)
Verder blijft het hier warm natuurlijk maar we hebben vernomen dat gisteren ook een zonnige dag was in België.

De bouwhoek

foto bij onderstaand verslag

‘It’s weekend’in Saramacca

Elke vrijdag opnieuw spelen ze hier het deuntje ‘it’s weekend ‘ op de radio. Het wordt in die mate herhaald dat je niet anders kan dan in de Surinaamse weekendsfeer te komen. Na een drukke eerste schoolweek hadden we dan ook zin om opnieuw een uitstap te maken. Vanuit Paramaribo kan je slechts drie richtingen uit waarvan we reeds oostwaarts en zuidwaarts gingen. Zaterdag reden we dus naar het Westen. Een brommerrit van 40 km bracht ons tot Groningen. De eerste 30 km hadden we een verharde weg. Bij de brug over de Saramaccarivier hielden we halt voor een verfrissend drankje. Onze 7-jarige barvrouw was heel vriendelijk en runt het wegcafeetje naar behoren. De laatste 10 km gingen langs een zandweg waar Leen de bromfiets feilloos doorloodste. Groningen is een rustig dorp (genoemd naar het Nederlandse Groningen) gesitueerd in het district Saramacca. Dit district omvat slechts 3% van de Surinaamse bevolking. De weinige bewoners leven van de veeteelt en het verbouwen van rijst en groente. Een ander belangrijk product van Saramacca is olie. In de beginjaren zestig zocht een team van de geologische mijnbouwkundige dienst in het district naar water voor de schooljeugd en stuitte per ongeluk op een oliebron. Aanvankelijk geloofde niemand dat exploitatie van de aangetroffen aardolie mogelijk was. Intussen is de Surinaamse staatsoliemaatschappij N.V. uitgegroeid tot een succesvolle onderneming.
Na een hapje wilden we zwemmen. Het verloederde zwembad van de plaatselijke sportdienst zou pas om 17u opengaan, net dan zijn we al op terugweg. Bij toeval merkten we een mooi privé-zwembad op in een aardig onderhouden tuin. Wij dachten dat we bij een hotel of vakantiehuis stonden maar er was precies geen uitbating. We besloten om het domein binnen te stappen en het gewoon te vragen. Het huis met zwembad bleek een vakantiehuis te zijn van het EBS (Energiebedrijf Suriname). Kaderleden kunnen er tijdens het weekend gebruik van maken, verder is het privé. Na onze bescheiden vraag of we even mochten zwemmen kregen we douche, tuin en parbobier aangeboden. Zalig! Switi Suriname! We hadden nog een interessante babbel met één van die vakantiegasten die ons enkele tips over de streek kon meegeven. De terugweg werd dankzij hem een doortocht langs indianendorpen op een 15 km lange zand en grintweg. De meeste mensen zwaaiden toen de bleekhuiden met een knalgele en een groene pot op hun hoofd voorbijreden.
Na ook veel stof te hebben geproefd kwamen we nog op tijd bij de veerdienst over de Saramaccarivier bij Hamburg. Een attractie om te zien hoe ze de auto’s en bromfietsen op de boot plooiden. Via Uitkijk (doet beetje denken aan kijkuit) keerden we terug naar Paramaribo. Mooie rit en alweer 100 km meer op de teller.

... steeds meer genieten ...

EBS- zwembad

It 's weekend

eindeloze zandweg

ijscokar

rivierkant

Dit is de Saramaccarivier ter hoogte van de veer.

Reageren op deze site

Beste vrienden, kennissen en familieleden, zoals u al hebt opgemerkt is het mogelijk om een ‘comment’ op onze verslaggeving te sturen via de site. Indien het u niet lukt om langs deze weg te reageren kan het uiteraard ook nog via een gewone mail. Onze adressen staan ook op het kaartje waarop we onze site hebben bekendgemaakt. U kan ook raad vragen door een vriend op te bellen natuurlijk. Er zijn meerdere hulplijnen dan u soms zou vermoeden.
De gewone postduif vliegt ook nog op Suriname.

Fauna en flora in onze straat

Tijdens een namiddagwandelingetje in onze eigen straat merkten we hoe rijk onze buurt is. We hebben bananen, mango’s, amandelbomen en een heel gamma van planten die we in België in de woonkamer zouden plaatsen. Er leven ook vele beestjes in onze buurt. Thuis hadden we al de salamanders, leguanen, muggen, kikkers en kakkerlakken buiten en in huis. Als we even de straat inlopen hebben we vele honden, twee geiten, ratten, vleermuizen, grote mieren en tot onze grote vreugde apen. Er grenst namelijk jungle aan onze straat waar we allerlei geluiden van horen. We zijn blij dat we de aapjes van op kleine afstand konden aanschouwen en voelen ons direct sterker geïntegreerd in de buurt.

Tropische bui

Vandaag hebben we grote schoonmaak gehouden in ons huisje. Na de werken kregen we een tropische bui cadeau. We genoten om er half naakt in af te koelen. Op school draait het al op volle toeren. Voor Fre goed nieuws vandaag... verslag volgt. De telefoontjes en mailtjes vanuit het thuisfront doen deugd. We doen allen ons best om op de hoogte te blijven over de beide landjes.

Het schoolteam

De juffen in hun gloednieuwe uniformen. Vooraan Vivian die samen met Jolanda de schooldirectie vormt.

De juffen van de babyopvang

De uniformen werden vorige week met het team gekozen. Dit werd het resultaat. Gelukkig kon Leen wat creatief zijn en werd er voor haar een driekwart broek gemaakt. We kregen stof en gingen zelf bij de kleermaakster voor de bestelling.

Parade

'Parade' = Dagopening met alle kindjes en juffen. Groet aan de vlag en het volkslied zingen in Surinaams en in het Nederlands

Leen in haar klasje

De eerste schooldag

Weer naar school’ : Surinaams liedje bij eerste schooldag

'Nog denken wij, aan wat is voorbij. Al te snel gegaan, blijd’ oktobermaand!

Savannah, zwamp, rivier en kamp: blij vakantieoord, dat ons hart bekoort!
Naar school! Het moet! Kreek en bos gegroet! Weer dient thans verricht, onze kinderplicht.

De tijd gaat vlug, keert nooit terug. Eens wordt gewaardeerd, wat thans wordt geleerd!

Dit liedje zegt veel over de Surinaamse liederen. Leen verkiest toch liever de Vlaamse liedjes…

Vandaag startte ik als officiële kleuterjuf bij de vijfjarigen. Met wat kriebels in de maag fietste ik naar school. Enkele ouders stonden al met hun kleuter(s) in spanning te wachten op de nieuwe juffen. Ik viel niet op als juf want ik had mijn uniform niet aan. Die is nog in de maak bij de klerenmaakster. Enkele ouders dachten dat ik een moeder was die getrouwd was met een Surinaamse man. Niet onwaarschijnlijk want er zijn heel wat kinderen van een gemengd huwelijk op onze school. Ik droomde even weg na het zingen van het volkslied en dacht aan mijn stage dat ik hier liep. Nu is het echt.
Na een herverdeling van de vijf-jarigen (er zijn twee klassen) begon de dag. Tot mijn grote verbazing begrepen de kinderen goed wat ik hen vertelde. We speelden met poppen en blokken, keken in boeken en speelden in de hoeken, tekenden over de vakantie, speelden buiten, … Kortom het was een rustig dagje om elkaar te leren kennen en de klas te verkennen.

'Ons' zwembad

Weekendverslag 1-2 oktober

Na een drukke voorbereidingsweek om het schooljaar goed te kunnen starten waren we blij om dit weekend wat uit te rusten. Zaterdag bleef slechts een halve dag over toen we wakker werden maar we hadden er deugd van. ’s Avonds was er groot feest op het onafhankelijkheidsplein ter gelegenheid van ’50 jaar PARBO-pils’. PARBO is hier de plaatselijke brouwerij en dus een bedrijf met nationale eer. Er waren optredens op een fraai podium en ook de fanfare met danseressen zorgden voor een tropisch verjaardagsfestijn. Een Vlaamse kennis had voor de gelegenheid z’n Jupiler t-shirt aangetrokken wat ten goede kwam van de Internationale eer.
Verder werd er geknutseld dit weekend. We maakten naamkaartjes voor Leen haar 9 jongens en 12 meisjes. Ook hadden we illustratieve tekeningen nodig om de verschillende leer- en doehoeken in het klasje aan te duiden. Zondag konden we verder uitrusten op een schaduwrijk plekje bij het zwembad. Met deze plons werd onze vakantie beëindigd want morgen start het schooljaar 2005-2006!

Mirakel

Mirakel

Met een beetje verlegenheid omwille van het enthousiasme dat we Belgische bieren konden drinken op 3u (Frans-Guyana) van ons huis moeten we toegeven dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn. We kregen te horen dat er hier in Paramaribo een supermarkt is waar echte Belgische bieren worden verkocht. Het leek dan ook een mirakel om op 5 min van onze deur Leffe, Palm, Hoegaarden, Kriek en Westmalle te kunnen kopen. De prijzen zijn niet aangepast aan het plaatselijk salaris maar voor fervente liefhebbers is 1.20 euro voor een Leffe/Palm en 1.80 euro voor een Westmalle geen reden om het niet te kopen. Wij hebben ons voorgenomen deze wonderdranken te nuttigen bij feestelijke gelegenheden. Een goeie zaak want in een land als Suriname valt er altijd wel iets te vieren!

Dagelijks NOS-journaal op Surinaamse buis

Het is best interessant om de actualiteit op een Europese zender te kunnen volgen. We kunnen elke avond kiezen uit drie tijdstippen om naar het NOS-journaal te kijken. Grote gebeurtenissen in België zullen onze noorderburen ook wel even vermelden, niet? Na de uitzending van 19u krijgen we het Belgische BLOKKEN te zien. Ook Ben Crabé vermeldt wel eens iets over de actualiteit en we krijgen er nog een denkspelletje bij. Ook Marcel Van Tilt is dichtbij ons met het programma ‘Tien voor taal’. Een taalstrijd tussen Vlamingen en Hollanders waarbij meestal dezelfde partij het haalt van de ‘tegenstand’.
Over actualiteit gesproken: een Humo en/of recente Knack kan ons echt plezier doen en iets versturen naar Suriname is een plezier op zich!