Verlengd weekend

Vrijdag hebben we de feestelijkheden van dicht kunnen volgen. De hele voormiddag waren er defilés op het onafhankelijkheidsplein. De premier van Nederland kwam voor de gelegenheid op bezoek. We kregen zeer plechtige demonstraties te zien van alle machten die Suriname rijk is.
In de namiddag werd de palmentuin (stadspark) omgetoverd in een ‘Couleur Café festival’. Allerlei kraampjes met lekkers, drinkstanden, zelfgeknutselde kermisattracties en muziekoptredentjes lokten alle inwoners van Paramaribo naar de stad. We waren plots getuige van een reuze volksfeest, een bijzonder leuke sfeer voor jong en oud.
Vrijdagavond volgden we een indianenoptreden gevolgd door een vuurwerk. Het vuurwerk werd van op een varende boot afgevuurd.
Zaterdag gingen we op zwier met onze bromfiets. We reden richting Santigron (bosnegerdorp). Toen we de weg vroegen in de buurt van Santgron werden we gasten op een boerderij. Appelsienen en aubergines werden voor ons geplukt. We kregen de geiten te zien en gingen tot ver op het erf om ook 60 koeien rondom ons te krijgen. De eigenaar nam ons een stukje mee in z’n terreinwagen, gewapend met twee jachtgeweren, je weet maar nooit (er werd vorige week een jaguar neergeschoten in onze buurt). Diezelfde meneer wees ons er op dat we beter niet met onze bromfiets tot in Santigron reden. We zouden wel eens zonder brommer kunnen terugkeren. Dan zochten we maar iemand die onze taxi wou zijn tot Santigron. Na een officiële welkom van de dorpskapitein werden we rondgeleid in het bosnegerdorp. Boeiend om een authentieke leefgemeenschap in de jungle te leren kennen maar spijtig dat ze het geld van de toeristen hebben geproefd (schuld van touroperators).
Zondag echte rustdag, zwembad en mini-golf (eerst gras uit de gaatjes plukken) en gaan eten bij chinees.

Srefidensi optocht

“30 jaar SREFIDENSI”

Op 25 november 1975 werd de nationale vlag gehesen op het Onafhankelijkheidsplein en was de geboorte van de Republiek Suriname een feit. Jaarlijks wordt deze nationale feestdag gevierd maar dit jaar is een ‘bigi jari’ omwille van de 30ste verjaardag van de onafhankelijkheid van Suriname. Reeds weken lang kondigde deze dag zich aan in de reclame en via de pers. Ook de scholen hebben het feest goed voorbereid. Op de Kangoeroeschool werd het feest gisteren gevierd want vandaag is het uiteraard een vrije dag. De kinderen stapten fier mee in een Srefidenci optocht. Ze kwamen in feestelijke klederdracht, zo mooi dat zelfs een modeshow georganiseerd werd na de optocht. Er werden ook andere nummertjes opgevoerd, gezongen, gedanst (heupen schudden) en lekker gegeten. Een mooie dag en vooral uniek om deze 30ste verjaardag hier mee te maken.

Pronken in feestkledij

Leen heeft een baby ...

... vast!

In de bajes!

Vandaag de kans gegrepen ( Fré) om de Staatsgevangenis van Suriname, ‘Boma’, te bezoeken. Deze mogelijkheid ontstond via de studenten criminologie uit Vlaanderen en Nederland die er reeds geruime tijd stage lopen. Echter hadden ze tot vandaag zelf nog nooit een volledige rondleiding gehad. Hun stage situeert zich op de jeugdafdeling (JOG – jeugd opvoeding gesticht). Vandaag gingen we ook op werkbezoek bij de mannen en de vrouwenafdeling. Een objectief verslag van wat we precies te zien kregen kan moeilijk op deze site. Ik kan wel kwijt dat het een unieke ervaring was die ons doet nadenken over humanitaire rechten.

Leen ziet er straks iets meer Surinaams uit. Nieuwsgierig? Volg deze site…

Welcome to Brownsberg

Het Brownsberg natuurpark

Het Brownsberg natuurpark is een gebied van 13.250 ha op een afstand van ongeveer 130 km ten zuiden van Paramaribo. Hier begint het uitgestrekte Amazonegebied en vindt u ongerept regenwoud. De berg is een restant van een halfmaanvormige bauxietplateau en steekt met zijn 500 meter hoogte boven het omliggende regenwoud uit. Hierdoor zijn er prachtige uitzichten over het Brokopondo stuwmeer en het tropische bos. De berg wordt doorsneden door stroompjes en watervallen, waar wandelpaden je naartoe leiden.
De reis naar Brownsberg is op zich een groot avontuur. De bauxietweg gaat dwars door de jungle. Onderweg passeer je enkele dorpen waar mensen in kleine gemeenschappen samenleven. De terugkomst in de stad was dan ook een groot contrast met ons weekendje genieten van puur natuur.

Romantische zonsopgang...

Uitzicht vanop Brownsberg

Onze bivakhut!

Dit is een rups van ongeveer 14 cm.

De telefoonboom

Tijdens de wandelingen genoten we tenvolle van de natuur. Deze boom wordt de telefoonboom genoemd. Als je met een stok tegen de wortels slaat, hoor je het tot kilometers ver.

hutjes op Brownsberg

Stoer !

Groeten

Wie de foto's wil zien van ons huisje aan de buitenkant en van onze straat kan ze vragen aan ma en pa Leen, Luc en Cindy, Pieter Cot.

Pikin fu Sranan festival

Ter gelegenheid van de ‘Dag van de rechten van het kind op 20 nov’ en het ’10 jarig bestaan van CiSP – Children in Suriname Programme’ worden er deze week tal van activiteiten georganiseerd in het teken van ‘Het Kind’. “Bondru kon na wan, gi den pikin fu Sranan!” of in de officiële taal “Doe inspanningen, voor de kinderen van Suriname!” Maandag konden wij meegenieten van de openingsreceptie samen met de vertegenwoordigers van enkele Stichtingen, waaronder het ICDI (International Child Development Initiatives) uit The Netherlands (Leiden). Dinsdag vond het kinderfestival plaats in theater Thalia waar ook 15 kindjes van de Kangoeroeschool eerder repeteerden. Maandag vonden we het maar een muf kot maar gisteren werd de theaterzaal omgetoverd tot een geus kinderparadijs. Er traden in totaal 150 kinderen op, afkomstig uit diverse schooltjes en verenigingen. De opening ging gepaard met een staande ovatie om te luisteren en vooral te kijken naar het Surinaamse volkslied gebracht door de leerlingen van de dovenschool. De kinderen van Leen deden een prachtnummer over KINDERRECHTEN. Leen speelde djembé om het nummer te begeleiden. Het blijft treffend om jonge kindjes te zien opkomen voor hun eigen rechten! Verder kregen we een mix van nummers gebracht door o.a. de leerlingen van de circusschool en de theaterschool. Het slotnummer was een mix van alle Surinaamse dansen. Dat wil zeggen dat zowel de Indiaanse, Hindoestaanse, Javaanse en creoolse dansen deel uitmaakten uit het nummer. Een cultureel spektakel met prachtige klederdracht en authentieke dansstijlen.
De onderstaande foto’s zijn genomen op de generale repetitie.

Generale repetitie!!

Fré met Joydell

Meer nieuws op kangoeroesite!

Vanaf dit weekend is er een gloednieuws site van de Kangoeroeschool. Om Leens Kangoeroesprongen van nog dichter te volgen surf je naar www.kangoeroeschool.com.
Je kan er ook foto’s bekijken en deze kwamen o.a. tot stand door een duo Belgische amateur-fotografen die volgende zomer misschien een fototentoonstelling organiseren bij Marie-Jeanne.

Oliecrisis: deel 2

De pomphouders gingen sedert maandagmiddag in staking. Na een brandstofprijsverhoging van 100% willen deze mensen natuurlijk ook hun winstmarge optrekken. Maandagavond was er nauwelijks brandstof te verkrijgen in Paramaribo. Enkele pompen bleven toch open en wie toch wou rijden moest eerst enkele uren in de rij gaan staan. Even hadden we het gevoel dat er een oorlogssituatie heerste.

Een mooie dag na een drukke werkweek

Dagtrip naar ‘White beach’

We zouden dit weekend naar Brownsberg (natuurpark) gaan maar daar was alle logementaccommodatie reeds bezet (zelfs om een hangmat te spannen). Uitstel is geen afstel, we gaan volgende week. Als alternatief hebben we een dagtrip in elkaar geflanst naar ‘White beach’. Na lang zoeken bleek dat we het goedkoopst gediend waren door een bus te charteren. Grote luxe om met 9 mensen op een bus te stappen met 30 zitplaatsen. Plaats genoeg voor de koelbox, hangmatten en het strandspeelgoed. Ter plaatse huurden we een strooien dakje om te ontsnappen van de brandende zon tijdens de middaguren. Met dezelfde kliek gaan we dus volgende week op weekend naar ’t binnenland. Deze groep bestaat uit drie studenten en enkele familieleden van één van hen die hier net zijn toegekomen. Mensen staren wel naar een busje vol ‘Bacra’s’ (vreemdelingen-blanken) en de kinderen zeggen ‘dag Colakreek mensen’ (toeristen dus).

Totale afkoeling

Heerlijke koude douche onder onze dakgoot. De regenbui is frisser dan ons leidingwater en biedt meer druk.

Fruitwinkel

Heerlijke appelsienen waar je in België alleen maar van kan dromen!

'Cleo' spitst haar oren

Onze hond haar identiteitscrisis is helemaal over. Bij het horen van "Cleo" spitst ze beide oren en kwispelt haar staart. Intussen is het beest al gewoon aan haar nieuwe omgeving. We laten Cleo ook gewoon vrij op straat en ze keert altijd terug. 's Nachts kent ze haar plaats aan de poort en verjaagt ze ongedierte en andere indringers...

Groene hoofdstad

Zicht vanuit een klaslokaaltje van een lagere school in 't centrum. Paramaribo mag dan wel de hoofdstad zijn, het blijft een groene omgeving.

Reismanieren moet je leren

‘Reismanieren moet je leren, dus ook dat geduld een voorwaarde is om het beste van Surinamers en Suriname te ontvangen’. ‘Wat vanzelf naar je toe komt, heeft tijd nodig om je te vinden’. Wijsheden die we hier aan den lijve kunnen ondervinden! We beginnen het Surinaamse leventje nu wel te smaken… en het smaakt pittig maar lekker.

Om in te bijten?

Kindje uit Leen haar klasje.

Schoolmoraal

De leerplicht duurt hier tot 12 jaar... en toch is de toekomst zo belangrijk!

Een wereld vol verschillen

Suriname is een land vol contrasten. Wie er gevoel voor heeft, komt ogen te kort. Waar vind je, zoals in de Keizerstraat in Paramaribo, een synagoge pal naast een moskee? In Suriname is alles mogelijk. Een supersonische disco-installatie in een sober ingerichte hut, een fonkelnieuwe Porsche voor een vervallen volkswoning, trendy cafés naast een authentieke buurtkroeg…

Woonhuis in stadscentrum Paramaribo

Achter dit type huizen ligt meestal een erf met soortgelijke panden voor de familieleden. De generaties wonen op hetzelfde erf omdat ze geen middelen hebben om elk een stuk grond te kopen en natuurlijk ook om voor elkaar te kunnen zorgen. Deze samenlevingsvorm zorgt voor activiteit van 0-99 jaar (en er gelden weinig spelregels).

Bezoekje boerderij

Donderdag hadden we ook één dagje vakantie (woensdag lichtjesfeest Hindoes - donderdag einde Rammadam Islam. Met al die godsdiensten is er altijd wel een feest...). We waren te gast bij een Hindoestaanse familie op de boerderij ( parkingwachter ministerie onderwijs). Over gastvrijheid en solidariteit kunnen we nog veel leren van deze mensen. We kregen laarzen om een kijkje te nemen bij de koeien. Leuk om koeien te zien op een weide met palmbomen en tal van andere flora. Er werd een kaaiman gevangen bij de poel en neergeknuppeld om op te eten (en om de vissen in de poel te houden). We kregen ook Surinaamse kersen en kokos, vers uit de boom, van God geschonken dus. Op bezoek gaan bij zo'n volk betekent altijd eten en drinken (ook al heb je reeds gegeten). Kortom: een boeiende namiddag en heerlijk om te genieten van moedertje natuur.

Hoog en fris onder de amandelboom

Op de boerderij

De weide lijkt tijdens de droge tijd op een savannelandschap.

Tropische regen

Ook in de ‘droge tijd’ kan het regenen en als het regent dan zul je het geweten hebben. De buien duren gemiddeld 15min en het is een attractie om ze te ruiken, te horen en te aanschouwen vanuit een indiaanse hangmat. Hier doet te veel regenwater en te veel zonnewarmte de Surinamer eraan herinneren dat God nog steeds met hun land is want ‘alles wat vanboven komt is zegen’.

zwembad Torarica

Bezoekende politici, zakenlieden en journalisten verblijven bij voorkeur in hotel Torarica. Er worden ook evenementen georganiseerd voor wie ze kan betalen. Politieke debatten en congressen gaan eveneens door in het befaamde Torarica. Zwemmen is er voor buitenstaanders niet mogelijk, alhoewel…

Pier Torarica

Zwembad van het hotel